Friday

Өдрийн тэмдэглэл - 1

Өнөөдөр их баяртай байна гэхдээ бас цаанаа нэг цээж хөндүүрэлсэн.
Image

Бяцхан түүх:

Өглөө 8 цагт автобусны буудлын түцнээс ундаа авдаг баатар зогсож байсан чинь нэг жоохон охин уйлаад зогсож байхын. Тэгсэн түц-ний ах "Наад охин чинь төөрчиж хэлсэн утаснууд нь холбогдохгүй байна. Автобус олоод суулгачих гэнээ."
тэгсэн нөгөө охин маань сургуулиа хаана гэдгийг мэддэггүй. Гэр нь Дарь эх.

Тэхээр нь ажил дээрээ дагуулаад орж ирээд л сурагласан чинь Дарь эхийн сургууль гэнэ. Би тэр лүү нь явбал өөрөө төөрчдийм бгаз дэ. Тэгээд л бөөн ийш тийшээ утасдаж байж багшид нь хүлээлгэж өгсөн.

Хөөрхөн охин уйлаад халтар бас хөлдөх гэж байсан. Тиймээс залуусаа гудамжинд явахдаа заримдаа гоё сайхан охидыг биш бяцхан жижигхэн охидууд бас хааяа нэг харж байгаарай. Танд өчүүхэн бага мэт санагдах тэр л зүйл хэн нэгний хувьд амьдралд нөлөөлөх чухал зүйл байхыг бид мэдку.

Би тэр охиныг насанд хүрсэн хойноо уйлаад зогсож буй хүүхдийн хажуугаар хараагүй мэт өнгөрөх хөлдүү зүрхтэй иргэн болохгүй гэдэгт итгэж байгаа.

Харин сэтгэл өвтгөсөн зүйл нь ээж эгчийх нь утас бүгд холбогдохгүй, тэр цэцэг шиг жоохон охиныг ганцааранг нь автобусанд суулгаад явуулчихаж байгаа бөх зүрхэнд гайхаж байна. Нэг их сайн амьдралтай биш л хүүхэд байсан. Эсвэл хүн амьдрал хэцүүдээд ирэхээр юу чухал юу чухал биш ээ ялгадаггүй, хайнга болчихдог юм уу?

Амьдрал хэцүү юм уу Монголын амьдрал хэцүү юм уу ...

Гэхдээ хүн амьдралд их жоохон зүйлээр гэрэл гэгээ нэмж болно ш дэ. Өглөө тэр охин энд нэг цаг байхад хүн бүр бэлэг өгөөд л хоол цай хийгээд л гүй ээ мөн их хөл боллоо. Хүүхэд үзээгүйм шиг л кк.

Амьдрана гэдэг өөрөө сайхаан

Суралцагч байгууллагын эд эс болцгооё

Энх-Амгалан Лувсанцэрэн Сайдын хамт олонтойгоо ярихад давтан давтан хэлсэн "Суралцагч байгууллага" гэж юу болох талаар товч мэдээ...